جفتمون حال و حوامون يکيه.با يه تفاوت:اينکه من ميدونم اون کيه.9 ماه باهاش بودم.دم نزدم ولي صداش رو ميشنيدم دلم ميلرزيد.منم دوست داشتم عاشق بشم،از خدا ميخواستم اين حس رو بهم بده ولي دلم ميخواست دو طرفه باشه.دوست داشتني دارم که بعد 5 ماه هنوز همون قدر دوسش دارم،بعد اينهمه جدايي هنوز با ديدن عکسش اشک ميريزم،با خوندن حرفاش اشک و خنده باهم مياد سراغم،با ديدنش تموم بدنم ميلرزه.يادم نميره روزي که بعد 2 ماه جدايي ديدمش.حتي سلام هم نکرديم.اون 2 روز پيش اومده شهر ما ولي نديديم هم رو.گاهي وقتا هم دلم از اين همه جدايي ميگيره.اين عشق يک طرفه.دوست داشتنم برا همه شده غير منطقي،ولي من منطق سرم نميشه.اونا از هيچي خبر ندارن.ببخشيد طولاني نوشتم.

اميدوارم دچار عشقي بشي که دوطرفه باشه و خدا توش فراموش نشه.