روزها فکر من این است و همه شب سخنم ! که چرا غافل از احوال دل خویشتنم!
میگن آدم شلخته ایم !
اوایل در مقابل این کنایه های به اصطلاح نصیحت جبهه میگرفتم اما الان مدتیه که خودم هم اعتراف میکنم که ........
اوایل شلختگی ام در حد گم کردن جوراب و لوازم التحریر و ...... بود اما الان مدتیه چیزهای مهمی گم کردم ....
خودم ! آرامشم ! خدام !
و مهمتر از همه رابطه تقدم و تاخر زمانی بین اینها رو که اول کدوم بوده ؟
خیلی وقته که تو رابطه ی مرغ و تخم مرغی گیر کردم !
به نظر شما اول کدومشونو گم کردم ؟
خودم ؟
آرامشم ؟
یا خدا ؟
نوشته شده در تاریخ سه شنبه 89/6/16 توسط سارا